تفاوت آنفولانزا و سرماخوردگی
برخی مردم تصور می کنند آنفولانزا و سرماخوردگی یک بیماری مشابه هستند. این در حالیست که این دو با وجود علائم نسبتاً مشابه، تفاوت های بسیاری با یکدیگر دارند. همزمان با ورود به فصل سرما، احتمال ابتلا به این دست از بیماری های تنفسی در بزرگسالان، کودکان و سالمندان تشدید می شود. برای اینکه بتوانید نوع بیماری خود را به خوبی تشخیص داده و تدابیری مناسبی برای مقابله با آن بیندیشید، لازم است با علائم و تفاوت این دو بیماری آشنا شوید.
آنفولانزا چیست؟
آنفولانزا نوعی بیماری ویروسی است که دستگاه تنفسی فوقانی را درگیر می کند. برخلاف ویروس سرماخوردگی که در تمام طول سال فعال است، ویروس آنفولانزا در برخی فصول سال کم رنگ و در برخی دیگر شدیدتر عمل می کند. آنفولانزا از فصل بهار تا پاییز فعالیت کمتری دارد. در حالیکه در فصول سرد سال و زمستان بیشترین میزان ابتلا را به جای می گذارد.
منشا ویروس آنفولانزا خانواده ارتومیکسو ویروس ها است که به طور مجزا در سه گروه (A,B,C) بررسی می شوند. میزان شیوع گروه A و B بیش از سایرین است. به طور معمول آنفولانزا و سرماخوردگی از طریق تماس با قطرات منتظرشده فرد آلوده منتقل می شوند.
این بدین معناست که قرار گرفتن در معرض عطسه، سرفه و در مواردی صحبت با فرد بیمار موجب انتقال ویروس می گردد. افراد بیمار از یک روز قبل از بروز علائم تا 5 الی 7 روز پس از ابتلا، ناقل ویروس آنفولانزا هستند.
ویروس آنفولانزا چه علائمی دارد؟
هر ساله سویه های جدیدی از ویروس آنفولانزا ایجاد می شود که هر یک موجب بروز برخی علائمی تنفسی می شوند. به طور کلی علائمی که در طول بیماری آنفولانزا تجربه می کنید، حاصل تلاش بدن برای دفع ویروس است. این علائم شامل موارد زیر می شود.
- تب بالای 40 درجه
- تعریق
- ضعف شدید
- سردرد، بی اشتهایی و کسالت
- درد و کوفتگی عضلات و مفاصل
- گلو درد و سرفه
- گرفتگی بینی
- اسهال و استفراغ در صورت ابتلا به ویروس آنفولانزای نوع (A)
نحوه درمان آنفولانزا
به طور معمول بیماری آنفولانزا و سرماخوردگی با مصرف مایعات فراوان و استراحت مطلق، درمان می شود. مصرف آنتی بیوتیک در زمان ابتلا به آنفولانزای خفیف، ضرورتی ندارد. اما در صورتی که علائم آنفولانزا آزاردهنده باشد، می توان از مسکن هایی همچون ایبوپروفن و یا استامینوفن استفاده کرد.
در صورتی که علائم بیماری پیشرونده باشد، پزشک مصرف داروهای ضد ویروسی همچون اوسلتامیویر (تامیفلو)، زانامیویر (رلنزا) یا پرامیویر (راپیواب) را تجویز خواهد کرد. مصرف این دارو ها در درمان فوری آنفولانزا به خصوص در افرادی که خطر شدت گرفتن عوارض بیماری در آنان بالاست، موثر خواهد بود.
مصرف به موقع داروهای ضد ویروسی پس از ابتلا به بیماری، از ابتلا به ذات الریه پیشگیری می کند. این در حالیست که عدم درمان و بهبودی بیماری آنفولانزا، احتمال ابتلا به بیماری ذات الریه را تشدید می کند.
ریسک ابتلا به بیماری ذات الریه که با عناوینی همچون پنومونی نیز شناخته می شود، در کودکان، افراد مسن، خانم های باردار و افرادی که به بیماری های تضعیف کننده سیستم ایمنی همچون دیابت، آسم و بیماری های قلبی دچارند، بیشتر است.
در صورتی که علائم آنفولانزا با علائمی همچون گلودرد شدید، سرفه همراه با خلط سبز، مشکلات شدید تنفسی، تب مداوم و شدید و درد ناحیه قفسه سینه، همراه شد، لازم است سریعاً به پزشک مراجعه کنید. چرا که این علائم از ابتلا به پنومونی خبر می دهند.
سرماخوردگی چیست؟
سرماخوردگی از جمله بیماری هایی ست که بیش از 200 ویروس مختلف باعث بروز آن می شود. سرماخوردگی یا همان عفونت دستگاه تنفسی فوقانی در تمامی فصول سال، افراد را درگیر می کند. اما در زمستان و پاییز که سرمای هوا موجب تضعیف سیستم ایمنی می شود، با احتمال بیشتری افراد را بیمار می کند.
همانطور که گفته شد عفونت آنفولانزا و سرماخوردگی با پخش قطرات ناشی از سرفه و عطسه فرد بیمار در محیط گسترش می یابد. در صورتی که افراد به سطوح آلوده که اخیراً توسط ویروس سرماخوردگی آلوده شده اند دست بزنند و پس از آن چشم و دهان خود را بمالند، با احتمال بسیاری بیمار خواهند شد. دو الی چهار روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس، فرد ناقل بیماری سرماخوردگی خواهد شد.
منشاء بیماری سرماخوردگی ویروسی به نام راینوویروس از خانواده پیکورناویروس هاست. این دسته از ویروس ها در محیط هایی که رطوبت کمتری دارند، رشد می کند. در صورتی که عفونت های باکتریایی به ویروس سرماخوردگی اضافه شوند، بیماری وارد فاز جدیدی شده و علائم آن تشدید می شود. تنها راه تشخیص و درمان این دسته از بیماری های ویروسی و میکروبی مراجعه به پزشک است.
به منظور افزایش میزان رطوبت هوا می توان از انواع بخور سرد و گرم استفاده کرد. بخور سرد و گرم امسیگ مدل US494نمونه ای موفق از دستگاه های بخور است که به افزایش میزان رطوبت هوا کمک شایانی می کند. از این رو در کنترل و درمان بیماری سرماخوردگی موثر است.
علائم بیماری سرماخوردگی
همه ما حداقل یکبار دچار آنفولانزا و سرماخوردگی شده ایم. سرماخوردگی معمولاً با سوزش و درد گلو آغاز شده و با آبریزش بینی، سرفه و یا خروج خلط ادامه می یابد. در کودکان ویروس سرماخوردگی موجب افزایش دمای بدن و تب می شود. این در حالیست که بزرگسالان کمتر دچار این حالت می شوند.
علائم بیماری سرماخوردگی 2 تا 3 روز ادامه یافته و به تدریج کمتر می شود. می توان امیدوار بود 5 تا 7 روز پس از ابتلا، بیمار به طور کامل بهبود یابد. اما این احتمال نیز وجود دارد که سرفه ناشی از سرماخوردگی تا مدت ها پس از بهبودی ادامه پیدا کند. در یک نگاه کلی می توان نشانه های سرماخوردگی را در موارد زیر دنبال کرد.
- آبریزش یا گرفتگی بینی
- گلو درد، سرفه و عطسه
- سردرد یا بدن درد
- خستگی خفیف
نحوه درمان ویروس سرماخوردگی
سرماخوردگی نوعی عفونت ویروسی است. از این رو مصرف آنتی بیوتیک ها در درمان آن موثر نیستند. با اینحال مصرف داروهایی همچون آنتی‌هیستامین، ضد احتقان، استامینوفن و NSAID در درمان و کنترل سرماخوردگی موثر است.
سرماخوردگی نیز همانند آنفولانزا در اثر مصرف مایعات فراوان و استراحت مطلق درمان و کنترل می شود. درمانگرهای طبیعی همچون ویتامین C، روی و یا ویتامین D نیز طول بیماری را کوتاه تر می کند. عدم بهبود و درمان سرماخوردگی پس از یک هفته و همچنین کاهش تب در درازمدت خطر ابتلا به آلرژی، عفونت سینوزیت یا استرپتوکوک گلو را تشدید می کند.
تفاوت آنفولانزا و سرماخوردگی
با بررسی نوع بیماری و علائم مربوط به آن، به تفاوت اصلی بیماری آنفولانزا با سرماخوردگی پی بردیم. با بررسی تفاوت ها می توان نوع بیماری را تشخیص و اقدامات لازم برای مقابله با آن بپردازیم.
- بیماری آنفولانزا به شکل تهاجمی آغاز می شود.
- سرماخوردگی با علائمی همچون گلودرد و گرفتگی بینی آغاز می شود.
- تب نشانه اصلی بیماری آنفولانزاست و به ندرت در سرماخوردگی دیده می شود.
- خستگی ناشی از آنفولانزا طولانی است.
- سر درد، سرفه و گوش درد به طور مشترک در دو بیماری وجود دارد.
- از آنجایی که آنفولانزا در برخی فصول شیوع می یابد، قابل پیشگیری است.