زمانی که بدن دچار زخم و عارضه های مربوط به آن می گردد، پانسمان آن به طرز قابل توجهی از عفونت زخم و وخیم شدن زخم جلوگیری می کند. چسب زخم از جمله پانسمان های دم دستی است که در زخم های کوچک و سطحی به کار می رود.
چسب زخم از یک گاز جذاب و یک بالشتک سلولزی ساخته شده که پشت آن ها را لایه ای چسب دار تشکیل داده است. نوع مرغوب چسب زخم ها در بخش لایه ی چسب دار به خاصیت عبوردهندگی آب تجهیز شده اند تا مانع تعریق بخش زخم نشوند. رطوبت موجود بر روی پوست در زمان استفاده از این نوع چسب زخم بخار شده و از بین می روند.
این در حالیست که سایر چسب زخم هایی که این قابلیت را ندارند مانع تعریق پوست شده و به مرور تحت تأثیر رطوبت این ناحیه، پلاسیده و باز می شوند. بر همین اساس این نوع چسب زخم نباید بیش از چند ساعت بر روی پوست باقی بماند. چرا که رطوبت اطراف زخم زمینه رشد باکتری های پوست را فراهم کرده و باعث عفونی شدن زخم می گردد.
چسب زخم ها به عنوان پوشش محافظتی زخم به کار می روند و به بند آمدن خون و پیشگیری از عفونت زخم کمک شایانی می کنند. همواره توصیه می شود پیش از استفاده از چسب زخم دست ها شسته شود. اگر محل زخم بر روی دست است و خونریزی شدید نیست، بهتر است قبل از بستن پانسمان چسب زخم، اطراف زخم تمیز شود.
در زمان استفاده از چسب زخم ابتدا بسته بندی بیرونی را پاره کنید. سپس پوسته های حفاظی را کمی عقب ببرید تا بخشی از گاز دیده شود. بدون اینکه به بخش گاز و بالشتک های آن دست بزنید، آن را بر روی زخم بگذارید. در نهایت پوسته ها را به طور کامل بیرون بکشید و دو سر چسبنده چسب زخم را بر روی پوست فشار دهید تا به خوبی بچسبد.